De laatste jaren is de term 'mindfulness' meer en meer in zwang geraakt. In veel publicaties wordt het omschreven als iets boeddhistisch. Maar iedereen die al langere tijd geïnteresseerd is in meditatie of daadwerkelijk mediteert, weet dat 'mindfulness' bijna zo oud als de wereld is, en niet aan de één of andere vorm van geïnstitutionaliseerde religie gebonden.
Een winstpunt is dat leraren in mindfulness gewoonlijk wat meer aandacht besteden aan je lichaam en energiehuishouding dan in veel benaderingen van meditatie gebruikelijk is.Toch kan het dieper, met name wanneer je meditatie opvat als een aangelegenheid van lichaam, ziel en geest als één geheel. Of, wat op hetzelfde neerkomt voor wie diep genoeg wil gaan: een kwestie van materie, energie en ruimte als drie aspecten van ons wezen.
Als het egodenken wordt losgelaten en er diep in het bekken wordt geademd, vanuit het 'chi-punt', is het mogelijk om alle aandacht te richten op de doorstroming van energie door de meridianen (nadi's, energiebanen van het etherisch lichaam) en chakra's (energiecentra). Dit werd al jaren vóór de introductie van de term 'mindfulness' gedaan en reikt verder en dieper dan alles wat er nu onder deze vlag wordt aangereikt.
Het was - en is nog steeds - mindemptiness. En die leidt tot wat we kunnen noemen: heartfulness - een warm uitstralend mystiek hart, vanuit de diepte van het ademende midden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten