maandag 23 januari 2017

Honderd jaar Hetty Draayer

Hetty Draayer, mijn meditatieleraar, zou vandaag 100 jaar geworden zijn. Zij is tijdens haar leven enkele duizenden mensen van dienst geweest met haar genezende gaven en haar onderricht in lichaamsgerichte, genezende meditatie. Nog steeds koesteren vele therapeuten en andere hulpverleners haar in hun hart, en er is nog volop belangstelling voor haar benadering van meditatie. Met name in Nederland en Duitsland wordt haar werk voortgezet door leraren en therapeuten die zij heeft opgeleid.

Hetty Draayer in 2009
Hetty Draayer was een geestelijk leraar zonder volgelingen: ze richtte nooit een beweging op maar benadrukte dat zij een manier doorgaf om je innerlijke weg te gaan, je echte eigen weg tot zelfstandigheid, niet vanuit het ego (het ‘denkende, willende en emotionele ik’) maar ‘open tussen aarde en hemel’ vanuit ieders eigen innerlijke leiding/ inspiratie. En met beide benen op de grond, de voeten zelfs 'in de aarde geworteld'.

Centraal op die weg staat het ademen vanuit het ‘kosmisch oog’, een uitbreiding van het ‘chi-punt’, een nog dieper/lager in het bekken gelegen punt dan het ‘hara-punt’. Het kosmisch oog is ‘het kruispunt van de energieën van aarde en hemel, van yin en yang’ en werkt als een poort (doorlaatbare plaats) door het heiligbeen, tussen de ruimte in het lichaam en de kosmische ruimte om het lichaam heen. 

Meditatie vanuit het 'kosmisch oog'
 
Als we vanuit deze plek ademen, oefenen/mediteren en leren leven, gaan in de woorden van Hetty Draayer ‘alle poriën van de huid open, wordt ons lichaam in energie getransformeerd en vibreren al onze cellen in harmonie met de kosmische energie die door ons heen stroomt. Dat is een wonderbaarlijke ervaring die genezend en zuiverend door ons heen werkt. We zijn dan niet meer begrensd door een gesloten, niet-ademende huid, maar één met de kosmische energie, met de kosmische adem, met God.’ 

(Uit: Hetty Draayer, Meditatie, energie en bewustzijn - De innerlijke weg vanuit het kosmisch oog).
  
Zie ook het In Memoriam op mijn andere blog